De stilte die luistert

Wat je lichaam je wil vertellen

Soms zegt je lichaam iets voordat je het zelf doorhebt. De schouders spannen zich, de adem stokt, je maag trekt samen. En toch horen we het vaak niet. We leven in een wereld vol geluid, verwachtingen en afleiding. Juist daarom is stilte zo krachtig – het is de ruimte waarin het lichaam eindelijk gehoord kan worden. In mindfulness keren we terug naar het lichaam, naar het ritme van de adem en het zachte fluisteren van binnenuit. Dat is de essentie van lichaamsbewustzijn: leren luisteren naar wat je lijf al lang wist. Wanneer je even stilzit, gebeurt er iets bijzonders. Niet alleen in je hoofd, maar in je hele systeem. Je merkt misschien dat je hart sneller klopt, dat je voeten koud zijn, dat je ogen moe voelen. Dit zijn geen ruisverschijnselen. Ze zijn signalen. Richtlijnen. Uitnodigingen tot aandacht. Hoe vaker je het lichaam uitnodigt om gehoord te worden, hoe minder het hoeft te schreeuwen.

De taal van binnen

Het lichaam spreekt geen woorden, maar gevoelens. Een knoop in je buik kan wijzen op angst. Een gespannen kaak op ingehouden boosheid. En soms, zomaar, ontspant er iets. Zonder verklaring. Omdat het lijf voelt: ik mag er zijn. Dat moment – waarin je niets hoeft te doen, alleen aanwezig zijn – is helend. Het lichaam zegt dan niet: ‘los het op’. Het zegt: ‘zie mij’. Stilte is in mindfulness geen afwezigheid, maar aanwezigheid. Niet een gebrek aan geluid, maar een ruimte waarin iets oplicht. Lichaamsbewustzijn vraagt niet om rust in je hoofd, maar om openheid in je aandacht. En juist in die open ruimte beginnen signalen zichtbaar te worden. Zoals een dier dat tevoorschijn komt als het veilig is.

Een oefening in vertrouwen

Elke keer dat je met liefdevolle aandacht bij je lichaam bent, groeit vertrouwen. Vertrouwen dat je lijf je niets ‘aandoet’, maar je iets vertelt. Het wil je niet tegenhouden – het wil je begeleiden. Daarvoor moet je soms vertragen. Stilstaan. Wachten tot de fluistering hoorbaar wordt. Dat vraagt moed en zachtheid tegelijk.

Luisteren is een daad van liefde

In een van de stilste passages uit *De jongen, de mol, de vos en het paard* zegt het paard:

“Soms is gewoon ademhalen en doorgaan al dapper zijn.”

Dat is precies wat lichaamsbewustzijn van ons vraagt. Niet oplossen. Niet begrijpen. Alleen erbij blijven. Met adem, met zachtheid, met aanwezigheid. Luisteren is een daad van liefde – voor jezelf, en voor alles wat je lijf al wist

Bezoek voor meer informatie ook onze kennisbank.